مقایسه تاثیر ورزش‌های صبحگاهی و عصرگاهی، بر غلظت ایمونوگلوبین A،کورتیزول و پروتئین‌های تام بزاقی در مردان میانسال

این پژوهش به منظور مقایسه‌ی برنامه‌های ورزشی صبحگاهی و عصرگاهی بر روی تغییرات سطوح ایمنوگلوبین آ (IgA)، کورتیزول و پروتئین تام بزاقی مردان میانسال طراحی گردیده بود. بدین منظور، 12 مرد میانسال (سن 87/6±42/53 سال؛ نمایه‌ی توده‌ی بدنی 88/2±21/25 کیلوگرم در هر متر مربع) در این بررسی، مورد پژوهش قرار گرفتند. آزمودنی ها در یک جلسه برنامه‌ی ورزشی استقامتی به مدت 45 دقیقه، با شدت 65 درصد ضربان قلب بیشینه، در صبح (بین ساعات 7 تا 8 صبح) و عصر (بین ساعات 5 تا 6 عصر) به فاصله دو روز از هم شرکت کردند. سطوح بزاقی ایمنوگلوبین­آ، کورتیزول و پروتئین تام بزاقی در صبح و عصر (پیش از ورزش و پس از ورزش) با استفاده از روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. پس از پایان پژوهش داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد آزمون قرار گرفتند. یافته‌های این پژوهش نشان داد که برنامه‌های ورزشی صبحگاهی به‌صورت معناداری سطوح غلظتی کورتیزول بزاق را کاهش داده‌اند (03/0=P). هیچ تغییر معنادار دیگری بین دیگر ارزیابی‌ها مشاهده نگردید. در نتیجه، برنامه‌های ورزشی صبحگاهی سطوح بزاقی کورتیزول بزاق را در مردان میانسال کاهش می‌دهد.